Jakimi cechami w praktyce różnią się wentylatory promieniowe od wentylatorów osiowych?

Wentylatory typu promieniowego, w potocznie wykorzystywanym języku określane jako dmuchawy, to zazwyczaj napędzane przy pomocy elektrycznej jednostki napędowej urządzenia wirujące.

Charakteryzują się one promieniowym kierunkiem przepływu (wyrzutu powietrza), z tego powodu także bierze się ich nazwa - promieniowe.

Znaczy to, że powietrze roznoszone jest po promieniu, który się obraca. W wentylatorach typu promieniowego napływ powietrza od wlotu jest osiowy, czyli w osi obracania się wirnika. Obracający się rotor przekazuje energię powietrza używając tzw. efekt odśrodkowy, czyli odrzucania za pośrednictwem siły odśrodkowej masy napływającego na łopatki (zobacz więcej łopatki grafitowe do pomp próżniowych) wirnika powietrza. W początkowej fazie, po uruchomieniu wiatraka, masy powietrza lub innego czynnika (substancje z ciałami stałymi kompletnymi czy gazu) obecne między łopatkami wentylatora są wyrzucane na zewnątrz pod wpływem działania siły odśrodkowej, która została stworzona podczas ruchu obrotowego.

Na miejsce wyrzucanych mas powietrza napływają nowe ze strony poosiowej. Tak zaczyna się więc przepływ od otworu wlotowego przez rotor, obudowę spiralną i obudowę do wylotu. Ruchowi powietrza zapobiegają jednak opory pojawiające się w wentylatorze i w sieci wentylacyjnej, poprzez którą przepływa wprawiane w ruch powietrze. Wentylatory promieniowe różnią się od wirników osiowych tym, że posiadają wyższe przyrosty ciśnień od tych, które występują w wirnikach osiowych. Podczas, kiedy wiatraki osiowe stosowane są przede wszystkim w miejscach, w których wymagane są znaczne wydajności przy stosunkowo małych spadkach ciśnienia.

Kształty wiatraków to klasyczne obudowy wentylatorów określające miejsce wlotów oraz wylotów powietrza z i do wiatraka. Prawidłowo zaprojektowane wentylatory promieniowe pomagają dopasować wiatrak do tworzonego systemu wentylacji, tak redukując straty wylotowe czy też wlotowe, jak i poziom hałasu czy drgań.