Dobór kleju do parkietu trzeba rozpocząć od dobrania go do typu użytego
podłoża, a potem do typu klepki. Inny klej do drewna zastosujesz w wypadku małych
klepki, inny - w wypadku większych.
Admin: Graham Hill
Podpatrzone na: http://www.flickr.com
Do niewielkich klepek o maksymalnej długości czterystu milimetrów wykorzystuje się kleje do parkietu dyspersyjne, są plastyczne, mieszczą wodę. Kleje jedno- i dwuskładnikowe (tak zwane proszkowe) mają takie same cechy.
Admin: UnknownNet Photography
Podpatrzone na: http://www.flickr.com
„Wyrastają” jak grzyby po deszczu. Wystarczy, iż na zewnątrz zrobi się trochę cieplej, a śnieg stopnieje. Wtedy bez trudu można je dostrzec gołym okiem.
Dziury w asfalcie to zmora wielu polskich kierowców.
Minusy: zawarta w nich woda (zobacz
cięcie strumieniem wodnym) może sprawiać kłopoty podczas układania pracujących odmian drewna, przykładowo buku. Niebezpieczeństwo odkształcenia się klepek jest większe w przypadku klejów proszkowych, bowiem przez pomyłkę można dodać trochę więcej wody, aniżeli zaleca wytwórca. W trakcie robót trzeba uważać, ażeby nie poplamić zewnętrznej powierzchni parkietu, szczególnie dębowego, ponieważ klej zasadowy może spowodować popielate przebarwienia.
Klejenie parkietów o dużych jak też małych klepkach. Do dużych i małych klepek nadają się: kleje Murexin rozpuszczalnikowe z żywicami syntetycznymi – są mniej plastyczne i mocne aniżeli kleje dyspersyjne (ciąg dalszy). W mgnieniu oka wysychają. Są nieczułe na warunki pogodowe panujące w mieszkaniu. Wady: po zakończeniu utwardzania tworzą nadzwyczaj twardą, lecz mało plastyczną spoinę; kleje jednoskładnikowe poliuretanowe - są niezwykle elastyczne a także wolniej się starzeją niż kleje rozpuszczalnikowe.
Minusy: giętka spoina nie blokuje pracy drewna, zaś to powoduje szybsze odkształcanie się drewna nawet przy niewielkich zmianach wilgotności, zwłaszcza wtedy, kiedy elementy drewniane łączone są na styk; kleje dwuskładnikowe poliuretanowe – są bardziej plastyczne i wytrzymałe niż
kleje rozpuszczalnikowe. Poza tym wolniej starzeją się. Negatywy: konieczność wymieszania dwóch komponentów kleju wiąże się z niebezpieczeństwem pomylenia proporcji oraz otrzymania kleju o gorszych własnościach.