Na jakiego rodzaju dokładnie zasadzie działają wszelkie osuszacze powietrza?

Najbardziej istotnym elementem kondensacyjnego osuszacza powietrza jest tak zwany sprężarkowy układ chłodzący. To dzięki takiej części można uzyskać kondensację pary wodnej, a tym samym obniżyć objętość wody w powietrzu.

Najważniejszym elementem systemu chłodniczego jest sprężarka, która posiada za zadanie sprężać i tłoczyć czynnik chłodzący, a przez to wymuszając jego przepływ poprzez cały system.

Wzrostom ciśnienia towarzyszy przyrost temperatury. Sprężony czynnik chłodzący (w stanie gazu) przedostaje się rurociągiem do skraplacza, w którym ma miejsce jego ochłodzenie. Temperatura czynnika jest odbierana przez wymiennik powietrza (skraplacz). Czynnik chłodzący ze stanu gazowego w wyniku działania ciśnienia i spadku temperatury staje się ciekły. W urządzeniu takim jak skraplacz powietrza, skroplony czynnik chłodzący przepływa przez filtr odwadniacza, który absorbuje parę wodną, która może się dostać do układu w czasie produkowania tego typu narzędzia jak osuszacz powietrza lub innych czynności serwisowych, takiego sprzętu.

Po przedostaniu się przez filtr, ciecz dociera do organu barwiącego, (czyli kapilary albo zaworu rozproszonego), który kiedy napotka duże opory przepływu, sprawia różnicę ciśnień i, że wspomniany czynnik zaczyna się rozprężać i odparowuje. Proces parowania ma miejsce w części określanej jako parownik. W przeciwieństwie do skraplacza, zawsze towarzyszy mu obniżenie ciśnienia. To właśnie dzięki takiemu zjawisku, powietrze oddaje ciepło instalacje grzewcze szczecin czynnikowi oraz umożliwia jego odparowywanie. Temperatura powietrza zniża się poniżej punktu rosy, co powoduje wykroplenie nadmiaru wilgoci na ściankach parownika. Ponadto taki rozprężony czynnik jest znowu zasysany przez sprężarkę i cykl się wznawia.

Jeśli osuszacz pracuje w niższej temperaturze otoczenia to woda, która jest wykroplona na powierzchni parownika, może zamarznąć, zatem ma miejsce powiększenie oporów powietrza, które przepływa przez wymienniki. Żeby takiemu zjawisku zapobiec, elektroniczny układ sterujący czasowo roztwiera zawór elektromagnetyczny. To natomiast ułatwia skierowanie gorącego czynnika (w stanie gazowym) bezpośrednio na wymieniony parownik.